Tiyatroda yeni oyun: ''Boşanmış kadın mutlu olabilir mi?''

Akmescit’in Kırım Tatar Akademik Müzikal ve Drama Tiyatrosunda, “Ayrılmış kadının bahtı var mı?” adlı oyunun ilk gösterimi yapıldı.

Adı bilinmeyen bir yazar tarafından Özbekçe yazılmış olan ve Kırım Tatarcaya “Ayrılğan qadınnıñ bahtı barmı?” olarak çevrilen oyun, Kırım Tatar halkı arasında da sıkça görülen kadının erkek rolüne soyunmasına neyin sebep olduğunu açıklamaya çalışıyor. Oyun, kucağında bir çocuk ile kalan kadının çektiği zorlukları ve toplum tarafından dışlanmasını, tekrar aile kurmak istememesinin kadınları yersiz eylemlere ittiğini anlatıyor.

Oyunun başrolünde boşanmış bir kadın var. Hayatın zorluklarına dayanamayan kadının kocası içiyor ve kendisini dövüyor. Kadın boşanmak ve kızını tek başına büyütmek zorunda kalıyor, ancak bir sorundan kurtulan kadın başka sorunlarla karşılaşıyor. İnsanlar boşanmış kadının arkasından, “Baba sevgisi görmeyen kız, kendi çocuklarına baba sevgisini aşılayabilecek mi?” şeklinde dedikodu yaparlar. Bu kadının hayatında iyilik nasıl girebilir derken kader oyununu oynuyor. Kadının kızı bir gençle tanışır. Anne ile gencin babası arasında başta nefretle başlayan duygular dostluk ve sevgiye dönüşüyor.

Kadın rolünü oynayan Rayme Fatma Asanova, “Bu bir Özbek oyunu. Ne yazık ki, giriş sayfası kaybolmuş ve biz hala bu eseri yazanın adını bilmiyoruz. Oyunu genel sanat yönetmenimiz ve oyunun yönetmeni Bilâl Bilâlov buldu. Eseri Özbekçe olarak okudu, etkilendi ve günümüze çok uygun olduğunu düşündü. Neden kadınlar böyle oluyorlar? Biz bugünün şartlarında kadınlığımızı kaybediyoruz, bize layık olmayan işi yapıyoruz ve her zaman ve sürekli teoride mücadele etmemiz gereken şeylerle savaşıyoruz. Kadın aileyi korumak için yaratılmıştır. Ama bu hayati şartlar altında kendisini ve çocuklarını korumak için yumruklarını savuruyor. Yönetmen ve oyuncular Kırım Tatar toplumuna özgün olan bazı öğeleri ve atasözlerini metne eklemeye çalıştılar. Oyunun mutlu sonu tabi ki uydurulmuş, çünkü hayatta çok nadiren oluyor. Oyunun teması bu tür şeylerin normal olmadığını, ailenin tam bir aile olması gerektiğini anlatıyor.” dedi.

Asibe İbadullayeva, Elzara Abduraman

QHA