İşgalcilerden sistematik baskı: 18 Mayıs öncesi Kırım Tatarlarına yine uyarı kağıtları verildi

Rus işgal güçleri, Kırım’da her sene olduğu gibi bu sene de, Kırım Tatar Sürgünü ve Soykırımı'nın yıl dönümünün kaydedildiği 18 Mayıs öncesinde Kırım Tatar aktivistlere "izinsiz gösteri ve mitinglerin" yapılmaması konusunda uyarı kağıtları dağıttı.

Ukrayna Cumhurbaşkanı Volodımır Zelenskıy tarafından Ankara Büyükelçisi olarak atanan Kırım Tatar Milli Meclisi (KTMM) Başkan Yardımcısı Nariman Celal, sosyal medyada Rus işgal güçlerinin Kırım Tatar milli hareketi emektarı, insan hakları savunucusu Abdureşit Cepparov'a verdiği uyarı kağıdının resmini paylaşarak işgalcilerin 18 Mayıs öncesinde Kırım Tatarlarına baskı uygulamayı sürdürdüğüne dikkat çekti.

Öte yandan Kırım Dayanışması sivil teşkilatı, Kırım Dayanışması’nın kamu savunucuları Server Çolakçık ve Seitosman Karaliyev'e ayrıca Sudak’ta yaşayan bir dizi Kırım Tatar aktivistine uyarı kağıtlarının verildiğini aktardı.

İşgalcilerin her sene benzer uyarıları Kırım Tatar aktivistlerine dağıttığına dikkat çeken insan hakları savunucuları, bu uygulamanın psikolojik baskı yöntemi olduğunu vurguluyor.

18 MAYIS 1944 KIRIM TATAR SÜRGÜNÜ VE SOYKIRIMI

Sovyet hükûmeti, Stalin’in emriyle 18 Mayıs 1944’te Kırım’daki tüm Kırım Tatarlarını sürgün etti. Sürgün sırasında Kırım Tatar erkeklerin büyük bir çoğunluğu Kızılordu’da Alman Nazi ordusuna karşı savaşıyordu. Çoğunlukla kadınlar, çocuklar, yaşlılar olmak üzere hayvan vagonlarına doldurulan Kırım Tatarları; Türkistan, Urallar ve Sibirya’ya sürgün edildi. Kırım’dan sürgün edilen 420 bini aşkın Kırım Tatarının yüzde 46’sı sürgün yolunda veya gittikleri yerlerde açlık, susuzluk ve hastalık gibi çeşitli sebeplerden dolayı hayatını kaybetti.

Sovyet yönetimi, vatan Kırım’ın demografik yapısını değiştirmeyi amaçladı ancak Kırım Tatarları, bağrından koparıldıkları o aziz vatanı, Kırım’ı hiçbir zaman unutmadı. Sürgün yıllarında, sürgün edildikleri yerlerde vatana dönmek için çaba gösterdiler. Nihayet, yıl 1989’u gösterdiğinde Kırım Tatarları, yavaş yavaş ata topraklarına dönmeye başladı. O tarihten itibaren Kırım Tatarları yaşadıkları yokluklara rağmen vatanda kalma mücadelesini sürdürdü.

Kırım Tatarları, 1989’un sonuna kadar sürgün yerlerinde zorla tutuluyordu. Anavatan Kırım’a geri dönme teşebbüsleri, hapisle ve yeni sürgünle cezalandırılıyordu. Sovyetler Birliği’nin dağılmasıyla birlikte Kırım Tatarları vatana dönmeye başladı. Ancak yaklaşık 150 bin Kırım Tatarı maddi yetersizlik ve yasal engeller nedeniyle sürgün yerlerinde kalmaya devam etti.

2015 yılında Ukrayna Parlamentosu, Kırım Tatar Sürgünü’nü soykırım olarak kabul etti ve 18 Mayıs tarihini “Kırım Tatar Soykırım Kurbanlarını Anma Günü” olarak ilan etti.

7 ÜLKE SOYKIRIM OLARAK TANIDI

Kırım Tatar Sürgünü’nün 2015 yılında Ukrayna Parlamentosu tarafından soykırım olarak kabul edilmesi sonrasında; 2019 yılında Letonya ve Litvanya parlamentoları, 2022’de ise Kanada Parlamentosunun alt kanadı olan Avam Kamarası, 2024'ün temmuz ayında Polonya Parlamentosunun alt kanadı olan Sejm ve 2024'ün ekim ayında Estonya Parlamentosu (Riigikogu), 2024'ün aralık ayında Çekya Senatosu, 18 Mayıs 1944 Kırım Tatar Sürgünü'nü soykırım olarak tanımıştı.

KIRIM'DA ANMA ETKİNLİKLERİ YASAK

Rusya Kırım’ı işgal etmeden önce 18 Mayıs 1944 Sürgünü kurbanları Kırım’ın farklı yerleşim yerlerinde düzenlenen etkinliklerle anılıyordu ancak 2014’ten sonra işgalciler anma etkinliklerini yapılmasını yasakladı.

Ukrayna anakarası başta olmak üzere dünyanın farklı yerlerinde yaşayan Kırım Tatarları her yıl 18 Mayıs’ta anma etkinlikleri düzenliyor.